Neden insan kitap okudukça mutluluk saçar etrafına? Daha çok bilgi edindiğinden mi? Yoksa hoşça vakit geçirdiğinden mi? Peki okuduğumuz her kitaptan bir şeyler öğrenir miyiz? Emin değilim. Her kitapta bilgi edindiğimiz konusunda biraz tereddütlüyüm. Ben bilgi öğrenmek adına okumuyorum çoğu zaman kitaplarımı... Hoşça vakit geçirmek, dünyadaki sorunlardan ve sıkıntılardan uzaklaşmak için kitaplara sığınıyorum. Hatta bazen sırf kitap okumak için yaratılmışım diyorum kendi kendime :) Ama ne yapayım? Kendimle baş başa kaldığım, kimseyle konuşmadan farklı insanlar tanıdığım, türlü türlü maceralara atıldığım tek zaman, kitap okuduğum zamanlar oluyor genelde...
Bu kez okuduğum kitabımda iki şeyi de aynı anda yaşadım. Hem bilgi edindim, hem de hoşça vakit geçirdim. Böyle hissettiğim ikinci kitabım oluyor bu. Menekşe Kokulu Hikayelerden sonra Papatya Kokulu Hikayeler...
Daha önce de söylemişimdir. Bu iki kitap da kokusuyla insanı gerçekten büyülüyor. Huzur veriyor insana ve okumak için daha bir can atıyorsunuz. Ama alerjiniz varsa sizin için pek de öyle olacağını sanmıyorum. Belki kitabın yanına bile yaklaşmak istemeyeceksiniz. AMAN DİKKAT DİYORUM! Alerjisi olanlara duyurulur... :)
Kitabın içeriğine gelecek olursak; tam 53 adet hikayeden oluşuyor. Kısa hikayeler olmasına karşın, çok da düşündürücüler. Hikayeleri okuduktan sonra çoğu kez düşündüm ben. Bazı yazıların altını da çizdim, yıldız koydum, işaretledim. :) Çok severek okudum bu kitabı da. Siz de severek ve sıkılmadan okursunuz sanıyorum. Vakit kaybetmeden alın, alamasanız da bulup buluşturun okuyun! Bundan sonraki kitaplarda da buluşmak dileğiyle.
Sevgiyle kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız benim için çok değerli ;):)