Sayfa 136: Ve sandalyeden doğrulurken, tekrar görüşme dileklerimizi birbirimize tekrarlarken, ''Kusra bakma. Daha adımı söyleyemedim. Ben, Kayra Kara'' dedim.
O anda aklıma gelmişti bu soyadı. Biraz fazla roman kahramanı ismi gibiydi ama olsun, yine de akılda kalacak kadar tuhaftı.
Ve elimi sıkarken yine o huzurlu sesiyle, ''Memnun oldum!'' dedi.
''Ben de Hakan Günday...''
Bu paragrafı okuyuncaya dek; bu kitabı nasıl okuyup bitireceğim diye düşünmüyor değildim. Oldukça kalın ve sıkıcı olarak nitelendirdiğim bu kitap, yukarıdaki sözlerle beni güldürmeyi başarıp, okuma hevesimi geri getirdi.
Başlarda çok sıkılmıştım okurken. Hatta arada bir bu kitabı elimden bırakıp, üzerine 2-3 kitap daha okuduğumda oldu. Önemli olan ilk 300 sayfasına kadar dayanabilmek. Sonra zaten bir sarıldınız mı kitaba bir daha bırakasınız gelmiyor. Ne olacak, nasıl bitecek diyerek hemencecik okuyuveriyorsunuz.
Tavsiye eder misin? diye sorsanız, aslında net bir cevap veremem. Neredeyse bir aydır elimde bu kitap. Neyse ki okuyup bitirebildim :) Ama ben çok sıkılsam da size tavsiyede bulunabilirim. Siz de 300'üncü sayfaya kadar dayanıverin n'olacak canım? :) Hakan Günday, sonraları kitaplarını alıp okuyacağım bir yazar. Diğer kitaplarına da merak duydum...
He bir de şunu dile getireyim. Belki bilirsiniz, ''TAMAM MIYIZ?'' filmini bu kitabı okumadan çok önce izlemiştim. Şimdi anlıyorum, neden bu filmde Kinyas ve Kayra kitabının kullanılmış olduğunu. Eğer siz hala izlemediyseniz bu filmi, kitabı okuyup bitirdikten sonra izleyebilirsiniz. Bu da küçük bir tavsiye olsun benden :)
Yılın 26. kitabını da okumuş bulunuyorum. Benim için Eylül ayıda güzel geçiyor. Sizin keyifler nasıl? :)
Hepinize kocamannn Sevgiler!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız benim için çok değerli ;):)